Hatching

thumb

Hatching

پس از بارور شدن تخمک توسط اسپرم سلول زیگوت مراحل رشد و نمو خود را آغاز میکند تا به مرحله بلاستوسیست برسد. در این مرحله بلاستوسیست که داخل لایه ی زوناپلوسیدا قرار دارد، باید از پوسته خود خارج شده و در آندومتر رحم لانه گزینی کند.
به خارج شدن جنین از جسم شفاف در مرحله بلاستوسیت هچینگ گفته می شود که این فرآیند لازمه ی لانه گزینی است. برای لانه گزینی در رحم یکی از مراحل مهم، خارج شدن از این پوشش است. در بعضی از بیماران به علت ضخیم یا سخت شدن جسم شفاف این پدیده روی نداده و باروری صورت نمی گیرد. بنابراین، جهت رفع این مشکل از لیزر یا روش های مکانیکی- شیمیایی استفاده می شود تا برشی در جسم شفاف ایجاد شود. بدین نحو به پدیده ی هچینگ کمک می شود.

هچینگ برای چه کسانی قابل انجام است؟
خانم هایی با سن بالای 38 سال
جنین هایی که ضخامت زوناپلوسیدا بالای 15 میکرون دارند.
کسانی که شکست مکرر سیکل درمانی میکرواینجکشن یا IVF دارند که چندین مرتبه جنین هایی با کیفیت خوب برایشان منتقل شده باشد.
جنین هایی که حاصل تخمک هایی هستند که در آزمایشگاه بالغ شده اند که ممکن است پوسته آنها ضخیم شود.
جنین هایی که از تخمک های فریز شده تشکیل می شوند.
جنین هایی که در سیکل فریز منتقل می شوند.


انواع هچینگ آزمایشگاهی :
هچینگ مکانیکی: ایجاد شکاف در زوناپلوسیدا به کمک نیدل (سوزن) شیشه ای : در این روش با استفاده از ابزار کوچکی مانند سوزنی که در ICSI استفاده می‌شود، حفره‌ای کوچک در زوناپلوسیدا ایجاد می‌گردد. نتیجه این روش بسیار به مهارت متخصص جنین شناسی بستگی دارد تا در حال انجام آن آسیبی به جنین وارد نشود.


هچینگ شیمیایی: باز کردن زوناپلوسیدا با استفاده از اسید تایرود : در این روش از مواد شیمیایی برای تحلیل رفتن و ضعیف شدن دیواره زوناپلوسیدا استفاده می‌شود. انجام این روش مشکل است و نتیجه آن به مقدار ماده شیمیایی مورد استفاده بستگی دارد. استفاده مقادیر زیاد این مواد، برای جنین مضر است.


لیزر هچینگ: به کارگیری لیزر جهت ایجاد سریع آسان شکاف در زوناپلوسیدا: در این روش از سیستم میکرو لیزر برای ایجاد برشی در زوناپلوسیدا استفاده می‌شود. این اشعه به صورت کاملا کنترل شده به بخشی از دیواره جنین یا به عبارت دیگر زوناپلوسیدا تابیده می شود و طولی حدود 35 تا 40 میکرومتر از زونا را حذف می کند. به این فرآیند لیزر هچینگ گفته می شود. در این روش فقط لایه خارجی (زوناپلوسیدا) تحت تأثیر قرار می‌گیرد. نوزادانی که از این روش در دوران جنینی آنها استفاده شده، سالم هستند.