ICSI (میکرواینجکشن)

میکرواینجکشن یا ICSI (Intra-cytoplasmic sperm injection)
میکرواینجکشن عبارت است از تزریق یک اسپرم به داخل تخمک.در این روش به جای انجام  IVF که اسپرم ها به طور طبیعی خود به داخل تخمک نفوذ کرده آن را بارور می سازد از دستگاهی به نام میکرواینجکشن استفاده می شود که از یک میکروسکوپ Invert و سیستم میکرواینجکشن تشکیل شده است.

مراحل انجام میکرواینجکشن :
ناباروری مشکل زوج می باشد و در صورت وجود مشکل در هر یک از زوجین یا هر دو آنها باید از روش های کمک باروری از جمله ICSI استفاده کرد. در میکرواینجکشن ابتدا خانم در سیکل تحریک تخمک گذاری قرار میگیرد. یعنی در روزهای مشخص از سیکل ماهانه از داروهای هورمونی تحریک تخمک گذاری استفاده می کند تا تعدادی از فولیکول های تخمدان ها شروع به رشد و نمو نمایند و سپس در روز مشخص از سیکل ماهانه تحت بیهوشی و گاید سونوگرافی، فولیکول های رشد یافته تخلیه شده و سپس تخمک ها از مایع فولیکولی جدا می شوند.شستشوی اسپرم نیز مانند روش های IUI  و IVF است با این تفاوت که مقدار بسیار جزئی از اسپرم شسته شده مرد در داخل یک قطره حاوی PVP  ده درصد قرار داده می شود که در این ماده سرعت حرکت اسپرم را کند می کند و در ضمن مانند Cervical Mucus باعث تمیز شدن اسپرم نیز می گردد. بنابراین می توان دراین حالت کیفیت اسپرم را از نظر ظاهری بخوبی مشاهده نمود و در انتخاب اسپرم از لحاظ مورفولوژی کمک شایانی به جنین شناس میکند.جنین شناس از سوزنهای بسیار ریز که قطر آن حدود 5 تا 7 میکرون می باشد استفاده نموده  و پس از بی حرکت کردن اسپرم مناسب که بوسیله این سوزن و فشار بر روی گردن آن بدست می آید آنرا بداخل سوزن مکش کرده و با نگهداری تخمک بوسیله یک Holder نگهدارنده، اسپرم را بداخل تخمک تزریق کند. سپس تخمک لقاح یافته را بداخل محیط کشت مخصوص منتقل نموده که پس از 12 تا 18 ساعت مشاهده  دو عدد پیش هسته، بارورشدن آن را محرض می کند.

معمولاً انجام روش  ICSI در موارد زیر به زوجین نابارور پیشنهاد می‌گردد:
زوجینی که مشکلات پیشرفته در روند باروری دارند مانند:

• بسته بودن لوله های تخمدان
• سندروم PCO (تنبلی تخمدان ) که با IUI و سایر روش های اولیه باردار نشده اند.
• افرادی که شکست مکرر درمان یا سقط مکرر دارند
• افرادی در بارداری قبلی خود فرزندی با اختلالات ژنتیکی داشته اند.
• افرادی که به دلایل نامعلوم دچار ناباروری هستند.
• علت ناباروری، مردانه شامل:
• اختلال شدید در شکل و حرکت اسپرم و یا کمبود اسپرم
• انسداد در لوله های اسپرم رسانی
• زوجینی که در آنها مرد به صورت ژنتیکی در تولید اسپرم مشکل دارد.
• اختلال هورمونی در تشکیل اسپرم
• وازکتومی
• ابتلا به آزواسپرمی